Berichten van wanorde 25

Banken aanvallen, geld fikken!Enkele weken geleden werd er in Péruwelz tientallen selfbanking-containers in brand gestoken op de terreinen van het bedrijf Dalle Valle, gespecialiseerd in de bouw van zulke mobiele bankkantoren. In deze wereld waar het geld één van de obstakels is die ons weghoudt van de vrijheid, hebben deze beste wensen wat punch gegeven aan het begin van een nieuw jaar. Enkele nachten later doorbraken de gebroken ruiten van twee banken in Leuven de monotonie van de commerce en de consumptie. Het interesseert ons niet om oplossingen te vinden voor de crisis, om op zoek te gaan naar een nieuw sociaal evenwicht waarin de bazen opnieuw in alle vrede kunnen samenleven met de uitgebuitenen van over heel de wereld. We willen vrij zijn van alle meester-slaaf relaties. En dus… Schop keet, vuur en vlammen voor het geld!

Opstand in Syrië, opstand overalTijdens een winterse nacht in Brussel werd de temperatuur wat opgewarmd door het hart van enkele mensen die uit solidariteit de ramen van het kantoor van Syrian Airlines vernielden. Waar ter wereld ze zich ook afspelen, het volksoproer, de revoltes of opstanden bevinden zich nooit ver van het hart in revolte, van het hart dat vol ongeduld verlangt naar een andere wereld, dat bonst op het ritme van de strijd. We zijn allen gevangenen van eenzelfde wereld van autoriteit (van dictatuur, democratie, van religie, van technologie,…), laten ook wij het vuur aan de lont leggen. Voor de vrijheid!

Maar meneer, dat is sabotage!Sinds enkele weken wordt onze aandacht getrokken door de reclamepanelen in Brussel. Waar we ook zijn, in eender welke wijk, worden onze ogen verleid. Niet door de reclame die ons weer wat merde wil verkopen in ruil voor onze eigen dromen en verlangens, maar door de fonkelende kristallen van de gebroken ruit. De afwezigheid van reclame geeft ons zonder twijfel een beetje meer ademruimte, een beetje meer ruimte voor onze vrije verbeelding… Bovendien lijkt dit aanbod in solden de verbeelding te openen van het ook maar eens te proberen. Net als de sabotage van de poortjes in de metro, die ondertussen een dagelijkse en verspreide bezigheid geworden is. Kapot geslagen poortjes, poortjes die omwille van een miraculeuze reden niet meer sluiten, alarmknoppen die ingeduwd worden en alle poortjes in één keer doen openen. De leverancier van de poortjes zit trouwens met een probleem: al een maand lang zijn de stocks uitgeput. Sabotage als één der schone kunsten…

Een gekleurde aanval tegen het station Horta‘s Nachts drongen onbekenden binnen in het metrostation Horta in het Brusselse Sint-Gillis, een station dat trouwens zo een beetje het paradepaardje is van de Mivb. Nadat ze de oogjes van de bewakingscamera’s gesloten hadden en de toegangspoortjes met houtblokken geblokkeerd hadden, smeten ze enorme hoeveelheden verf in het rond. Het station was zo weinig grijs en zo gekleurd, dat de autoriteiten besloten om het een dag lang gesloten te houden. De routine doorbreken, de Mivb aanpakken en lamleggen, betekent terug de smaak van vrijheid te pakken krijgen.