Gevangenis van Vorst
In de taal van de macht zou de gevangenis voor alles een « instelling om te re-integreren » zijn, een soort van ziekenhuis om de aandoening van delinquentie te genezen. Ze zou in zekere zin een « opportuniteit » zijn die aangeboden wordt aan degenen die op een dwaalspoor beland zijn, een kans om na te denken, tot inkeer te komen en weer het rechte pad op te gaan.
Al zovele malen hebben we uitgelegd waarom de bestraffing, Justitie, de gevangenisstraf geen kwestie van « rechtvaardigheid » is (als je dat woord wil bezigen), maar een beschermingsmaatregel van de gevestigde orde. We omschreven de gevangenis als een machine om mensenwezens te vermorzelen, als een monster dat de sociale spanningen absorbeert die zich ondermeer uiten doorheen « misdaad ». Dat het opzet van de gevangenis is om de persoonlijkheid van de gevangenen uit te schakelen en hen om te vormen tot gehoorzame en onderworpen wezens.
Buiten de (goeie of kwaaie) wil van gevangenisdirecties, rechters, cipiers om, vernietigt de werking zelf van de gevangenis, haar architectuur, haar apparaat, de mens. Vandaag geeft de gevangenis van Vorst daar weer een triest voorbeeld van. Gezien de « overbevolking » (meer dan 700 gevangenen voor 400 'plaatsen') kunnen de gevangenen die lijden aan tuberculose niet apart gezet of verzorgd worden... wat vrij spel geeft aan de besmetting van de hele gevangenisbevolking. En vergis je niet over « humanitaire » bedoelingen : als de cipiers van van Vorst deze toestand vandaag aanklagen, dan is dat omdat ook hun gezondheid gevaar loopt...
De gevangenis geneest niet, ze maakt ziek. Tuberculose, een ziekte die typisch altijd gereserveerd werd voor de armen en de verschoppelingen, is slechts een zichtbaar teken van het verrottingsproces dat de Staat in haar gevangenissen in gang zet en draaiende houdt. Daartegen vechten betekent zeker niet om beroep te doen op de gevangenisdokters om « hun verantwoordelijkheden te nemen », om te eisen dat er nieuwe, « beter aangepaste » gevangenissen zouden gebouwd worden, maar om integendeel te komen tot de logische conclusie : om te genezen, heb je lucht nodig, heb je vrijheid nodig, op elk moment en in alle omstandigheden.