Dinsdag 6 maart hebben een dertigtal personen geprofiteerd van de namiddag om een kort bezoek te brengen aan het kantoor van een deurwaarder in Sint-Gillis.
Na een kleine tocht in de wijk terwijl liedjes werden gezongen en uitnodigingen om de activiteiten van deze aasgier te verstoren uitgedeeld te hebben, heeft de groep halt gehouden voor het kantoor dichtbij het Voorplein. De rolluik die het raam van het kantoor beschermt, werd nog maar pas gesloten... Dus al zingend en onder de geamuseerde (en medeplichtige) ogen van vele buren en voorbijgangers, werd de gevel van het kantoor helemaal dichtgemetseld. Steen per steen, en met het cement op de troffel. Nadat ze afgewerkt was, kreeg de muur zelfs enkele opschriften: “geen medelijden voor de deurwaarders!” Tientallen affiches werden ook geplakt op de gevel en rondom.
________________________________________________
Uitnodiging om de werking te verstoren van één van de profiteurs van ellende: de deurwaarder
Omdat hij nooit alles wat hij afgenomen heeft zou kunnen teruggeven, vragen wij hem niets. Het komt onszelf toe om onze levens terug in handen te nemen.
Onophoudelijk wordt ons om de oren geslagen met crisis. We worden aangemaand om de broeksriem aan te halen. Om een inspanning te leveren voor het algemeen welzijn. Om de besparingsmaatregelen zonder ons te roeren te slikken en aldus de economische belangen van de natie te dienen. Met andere woorden, om te blijven produceren en consumeren zonder ander perspectief dan te overleven in een wereld die zelfs ons bloed uitzuigt.
Deze crisis is niet zomaar een lastig moment waarop we even moeten doorbijten, geen foutje in het systeem dat we zouden kunnen verhelpen met het zweet op ons voorhoofd. Het gaat wel degelijk over een middel naast andere middelen dat de Staten gebruiken om de economische en sociale situatie te beheren en te herschikken. Om de gevestigde orde te vrijwaren, de orde van de overheersers van deze wereld.
De besparingsmaatregelen diepen slechts de reeds bestaande kloof tussen rijk en arm verder uit. Want het geld behoort de armen niet toe, dat is alom geweten. Hoe minder geld je hebt, hoe meer ze je het afnemen, hoe meer je degenen die het wel hebben verrijkt.
En de heersers verschaffen zich de middelen om ons de bittere pil te doen slikken. Controles van alle slag worden heviger en de angst voor de economische en politionele repressie duwen naar berusting. De sociale Staat verhindert dat er directe solidariteit wordt opgebouwd en wiegt de revoltes in slaap onder het mom van bemiddeling die altijd tussenpersoon speelt in al onze verhoudingen. Met het vooruitzicht van ontevredenheden die vast en zeker op verschillende manieren de kop zullen opsteken, worden de opsluitingsplaatsen vermenigvuldigd, wordt het politie-arsenaal meer verscheiden en elk jaar uitgebreid, worden elke dag nieuwe jobs van bewakers en security gecreëerd.
In deze “periode van crisis” kunnen de deurwaarders zich dus maar over één ding beklagen: dat ze té veel werk hebben. In een wereld waar alles een prijs heeft, waar het geld onontbeerlijk is voor het overleven, is géén geld hebben een misdaad. De deurwaarders zijn er om ons daaraan te herinneren. Je beurs of je leven...
Het is hun rol om ons te doen ophoesten wat we niet konden betalen; om ons het weinige dat we hebben af te nemen... en ons daarbij zou nodig de vernieling in te jagen. Er is geen enkele dialoog mogelijk, ze zijn gezworen. Ze hebben de eed gezworen voor de autoriteit van de rijken. En dat is volop in hun eigen belang want ze bedienen zichzelf rijkelijk bij de uitoefening van hun ambt. Zij varen wel degelijk wel bij onze ellende.
Een onbetaalde boete, een lening die we niet kunnen afbetalen, té gepeperde rekeningen, jobverlies, uitsluiting van werkloosheidsuitkeringen, een onvoorziene ziekte... de omstandigheden die ons in contact brengen met de bloedzuigers-deurwaarders zijn talrijk en zullen alleen nog maar talrijker worden.
Maar Meneer de Deurwaarder staat altijd klaar om zijn zakken te vullen. Eerst oefent hij mentale druk uit je postbus te overspoelen met droge en vaak onverstaanbare brieven. De aankondiging van de vijandelijkheden. Hij zal niet aarzelen om rekeningen te blokkeren en het weinige dat erop staat in beslag te nemen. Als dat niet volstaat, komt hij, vergezeld van zijn vrienden flikken en slotenmakers, aan je deur kloppen om je kaal te plukken. Hij zal alles meenemen en je achterlaten met een gemengd gevoel van woede en vernedering. Deze legale diefstal heeft een prijs en wederom is het aan ons om die te betalen.
Laten we daarom vanaf dit eigenste moment handelen. Banden van solidariteit smeden die ons toelaten om te strijden tegen onze vijanden die ons uithongeren. Laten we samen de middelen vinden om ons te verzetten tegen onteigeningen, het afsluiten van water, gas en elektriciteit, tegen uitzettingen.
Laten we weigeren om degenen wiens buik reeds op springen staat nog langer vet te mesten.
Het hangt slechts van onszelf af om ons te ontdoen van de uitbuiters en alle profiteurs van de ellende te elimineren uit onze levens. Laten we de vrijheid nemen om eindelijk te LEVEN.
________________________________________________
Aan de heer Louis Sié, be-eedigd gerechtsdeurwaarder
AANMANING
Gezien de rol van de deurwaarders is om te helpen met de bewaring van de orde van de rijken.
Gezien ze behoren tot degenen die zich vetmesten op onze ellende.
Gezien ze in deze periode van crisis, zich alleen maar kunnen beklagen over een té veel aan werk.
Gezien de wet de deurwaarders toelaat om onze levens binnen te dringen, ze tot geld te maken en ze zo nodig te verwoesten.
Gezien de deurwaarders niet aarzelen om zich te laten begeleiden door een slotenmaker en een agent om ons te doen ophoesten wat we niet hebben kunnen betalen.
Gezien wij Staat noch Wet erkennen.
Gezien wij alle dialoog met hun tussenpersonen weigeren.
Laten we alle middelen uit de kast halen om ons te ontdoen van deze bloedzuigers en onze levens in eigen handen nemen!
Volgende uit aangehaalde elementen, beslissen wij om op deze dag van het jaar tweeduizend en twaalf, over te gaan tot de publieke verstoring van de werking van een deurwaarderskantoor.
________________________________________________
Pas d'pitié pour les huissiers
(Sur l'air de Mylord - Edith Piaf)
Ne venez pas Mylord
Messieurs les huissier
Faut même pas essayer
D'venir nous expulser!
Si jamais malgré tout
Vous approchez d'chez nous
Vous serez bien reçus
A grosses volées d'cailloux...
Avec votre serrurier
Et puis votre policier
Tranquilles vous v'nez toquer
Et vous v'nez tout vider
A vous tous qui vivez
Sur notre pauvreté
On s'laissera pas piller
Sans vous en faire baver...
A toutes les charognes
Qui s'en foutent plein les pognes
Qui vivent de notre misère
"Rendez vous au cimetière!"
Si jamais vous flippez
Faut changer demétier
Y a pas de bons huissiers
Comme y a pas d'bons policiers...
