Fukushima, Japan, anderhalf jaar
geleden. Na een tsunami raakt een kerncentrale in de problemen. De
kernreactoren zijn oververhit, een deel van de beschermingswanden
begeven het. Miljoenen liters radioactief water stromen in de oceaan.
Het gebied tot minstens 60 kilometer rondom de centrale is besmet.
Alle verantwoordelijken van de sector van de kernenergie in België
proberen ons gerust te stellen. Hier kan zoiets niet gebeuren. Europa
zet zelfs een aantal 'stresstests' op poten om aan te tonen dat er
niets aan de hand is.
Ondertussen in de kerncentrale van
Doel: Bij een nazicht worden onregelmatigheden vastgesteld. Een
productiefout in een reactorvat (de beschermingslaag die
verondersteld wordt alle radioactieve straling binnen te houden) kan
tot barsten leiden en zo zware gevolgen hebben. De kernreactor werd
40 jaar geleden gebouwd. De productiefout is er dus al 40 jaar.
Hetzelfde bedrijf dat de reactor voor Doel 3 heeft geproduceerd,
heeft er ook 20 andere van hetzelfde bouwtype gemaakt. Ze staan
verspreid over de hele wereld en er staat er ook één in Tihange.
Ondertussen in de kerncentrale van
Tihange: Uit een rapport blijkt dat gedurende 6 jaar de kerncentrale
radioactieve vloeistof lekt in de ondergrond. Elke dag vloeit er twee
liter weg. Volgens Electrabel is er niets aan de hand.
Ondertussen in Fleurus: Op een
bedrijventerrein ligt al anderhalf jaar een berg radioactief afval
opgehoopt in een kantoorgebouw. Het bedrijf dat er huisde, is
inmiddels failliet. Het weghalen van het radioactief materiaal wordt
geschat op twee jaar werk. Daarna zal de afbraak van het gebouw nog
vijf jaar in beslag nemen. Voor al dat afval moet dan nog een nieuwe
opslagplaats gevonden worden natuurlijk.
Al sinds de bouw van de eerste
kerncentrales spelen de beheerders van het bestaande met de vrees
voor de onvoorzienbare gevolgen van een nucleaire ramp. De omwonenden
van de centrales (en in Europa is dat iedereen) zijn afhankelijk van
de bouwers van deze technologische catastrofe, om hen tegen de
ontketening van deze catastrofe te beschermen. Haar specialisten en
haar bevelstructuur worden onoverkomelijk voor het beheer van het
nucleaire.
De kerncentrales produceren de energie
voor de technologische vooruitgang waaraan het kapitalisme verslaaft
is. De kerncentrales produceren de energie die geopolitieke
strategieën bepaalt (zoals olie en gas dat ook doen), die de
concurrentie en samenwerking tussen staten vormgeeft. De
kerncentrales produceren de afhankelijkheid van de mensen aan haar
onderdrukkers. Ze produceren de onderdanigheid aan de hiërarchieën
die deze wereld beheren en in stand houden. Ze produceren sociale
vrede.
De vernietiging van het nucleaire is
noodzakelijk op het pad naar vrijheid.
