woensdag 16 januari 2013

Braak je geld uit

Je hebt veel kans dat je reeds een dergelijke onaangename brief in de bus gekregen hebt. Gemeentelijke administratieve sanctie noemen ze het. Naar het reglement van elke gemeente kunnen gedrag en gewoontes die asociaal beschouwd worden, bestraft worden met boetes door eender welk geüniformeerd ventje (agenten, stadswachten, parkeerswachters en zelfs vuilnisophalers...). Ze hebben het over spuwen op straat, niet-conform afval, luid roepen, affiches plakken, je verzetten tegen interventies van controleurs en agenten, honden zonder leiband laten, zonder toelating betogen,... de lijst is eindeloos.
Maar het gaat niet zomaar over een zoveelste pestactie van de staat. Deze manier om te onderdrukken en te bestraffen beantwoordt aan hun nieuwe visie op het beheer van de Brusselse bevolking. Aangezien het leven hier niet per se alle regeltjes volgt (als je die allemaal zou moeten volgen, dan zouden we werkelijk zombies worden) en er een zekere levendige wanorde deze stad nog doet trillen, is de macht bezig met zich vele middelen te verschaffen om haar repressieve capaciteit te verhogen. De administratieve sancties zijn één van die nieuwe wapens in handen van de macht.
Willen we vechten tegen deze sancties, dan moeten we die dus begrijpen in het algemeen verband met de andere aan de gang zijnde veranderingen. De renovatie van een wijk gaat hand in hand met een verhoogde politie-aanwezigheid en een hele armada van boete-uitdelers voor alles wat niet in hun kooien past. De militarisering op het openbaar vervoer (alsmaar meer bewakers van alle soort, een eerder brutale repressie van fraudeurs en over het algemeen een verscherpte controle van alle reizigers) gaat hand in hand met de uitbreiding van de middelen van het gerecht om de “misdadigers” te straffen en de bouw van nieuwe gevangenissen om méér armen en rebellen te kunnen wegsteken. Dus: strijden tegen deze administratieve sancties betekent alles saboteren wat de macht vandaag in de steigers stelt om ons in te lijven.
Hun taal niet overnemen is zeker de eerste stap. Het allereerste onaanvaardbare gedrag in mijn straat zal altijd dat van de uniformman zijn die mensen komt oppakken, van de baas die uitbuit, van de rijke stinkerd die huur aftroggelt, van de deurwaarder die deuren openbeukt, van de verklikker die samenwerkt met de macht. Dat zijn de echte ongewensten.
Ten tweede moeten we de middelen vinden om hun sancties en hun repressief arsenaal te saboteren. Makkelijke dingen, niet te moeilijk, binnen het bereik van éénieder. De kabel doorknippen die de camera op de hoek van de straat voedt... dat vraagt niet veel moeite, het kan zelfs onbenullig lijken, maar zoiets brengt de controle schade toe. Een beetje lijm in de gleuf van de parkeermeters spuiten. De preventiedienst van op de hoek, de alomtegenwoordige vzw Bravvo die deze adminisatratieve boetes int, doen begrijpen dat we ons niet zullen laten doen (een steen is snel geworpen, of niet soms?). Enfin, iedereen zal wel iets vinden naar zijn smaak om te kunnen antwoorden op iedere boete die de macht ons aansmeert.