Je hebt veel kans
dat je reeds een dergelijke onaangename brief in de bus gekregen
hebt. Gemeentelijke administratieve
sanctie noemen ze het. Naar het
reglement van elke gemeente kunnen gedrag en gewoontes die asociaal
beschouwd worden, bestraft worden met boetes door eender welk
geüniformeerd ventje (agenten, stadswachten, parkeerswachters en
zelfs vuilnisophalers...). Ze hebben het over spuwen op straat,
niet-conform afval, luid roepen, affiches plakken, je verzetten tegen
interventies van controleurs en agenten, honden zonder leiband laten,
zonder toelating betogen,... de lijst is eindeloos.
Maar het gaat niet
zomaar over een zoveelste pestactie van de staat. Deze manier om te
onderdrukken en te bestraffen beantwoordt aan hun nieuwe visie op het
beheer van de Brusselse bevolking. Aangezien het leven hier niet per
se alle regeltjes volgt (als je die allemaal zou moeten volgen, dan
zouden we werkelijk zombies
worden) en er een zekere levendige wanorde deze stad nog doet
trillen, is de macht bezig met zich vele middelen te verschaffen om
haar repressieve capaciteit te verhogen. De administratieve sancties
zijn één van die nieuwe wapens in handen van de macht.
Willen we vechten tegen
deze sancties, dan moeten we die dus begrijpen in het algemeen
verband met de andere aan de gang zijnde veranderingen. De renovatie
van een wijk gaat hand in hand met een verhoogde politie-aanwezigheid
en een hele armada van boete-uitdelers voor alles wat niet in hun
kooien past. De militarisering op het openbaar vervoer (alsmaar meer
bewakers van alle soort, een eerder brutale repressie van fraudeurs
en over het algemeen een verscherpte controle van alle reizigers)
gaat hand in hand met de uitbreiding van de middelen van het gerecht
om de “misdadigers” te straffen en de bouw van nieuwe
gevangenissen om méér armen en rebellen te kunnen wegsteken. Dus:
strijden tegen deze administratieve sancties betekent alles saboteren
wat de macht vandaag in de steigers stelt om ons in te lijven.
Hun taal niet
overnemen is zeker de eerste stap. Het allereerste onaanvaardbare
gedrag in mijn straat zal altijd dat van de uniformman zijn die
mensen komt oppakken, van de baas die uitbuit, van de rijke stinkerd
die huur aftroggelt, van de deurwaarder die deuren openbeukt, van de
verklikker die samenwerkt met de macht. Dat zijn de echte
ongewensten.
Ten tweede moeten we de
middelen vinden om hun sancties en hun repressief arsenaal te
saboteren. Makkelijke dingen, niet te moeilijk, binnen het bereik van
éénieder. De kabel doorknippen die de camera op de hoek van de
straat voedt... dat vraagt niet veel moeite, het kan zelfs onbenullig
lijken, maar zoiets brengt de controle schade toe. Een beetje lijm in
de gleuf van de parkeermeters spuiten. De preventiedienst van op de
hoek, de alomtegenwoordige vzw Bravvo die deze adminisatratieve
boetes int, doen begrijpen dat we ons niet zullen laten doen (een
steen is snel geworpen, of niet soms?). Enfin, iedereen zal wel iets
vinden naar zijn smaak om te kunnen antwoorden op iedere boete die de
macht ons aansmeert.
