Twee weken geleden vonden in Anderlecht en Molenbeek de eerste verdelingen plaats van pamfletten die oproepen tot een strijd tegen de bouw van een maxi-gevangenis in Brussel. In verschillende Brusselse wijken is de lijm van de eerste affiches tegen de maxi-gevangenis nog nat.
Wij denken dat de eerste stap naar een compromisloze strijd tegen dit nieuwe monster van de macht de verspreiding van tegen-informatie is, om te beginnen in de wijken waar we leven en strijden. Want, zoals dit eerste pamflet uitlegt, de Staat wil deze nieuwbouw om nog meer armen, uitgeslotenen en rebellen op te sluiten, maar het is de hele stad Brussel die in het vizier ligt. Nog meer uniformen en controle op straat, overal camerabewaking, administratieve sancties voor eender welke onbenulligheid, militarisering van het openbaar vervoer, opwaardering van volkse buurten om “de stad op te kuisen”, uitbreiding van de Europese zone... dat alles is naar het beeld van wat ze in Haren, in het noorden van Brussel, willen bouwen. De bouw van de nieuwe gevangenis gaat hand in hand met de omvorming van Brussel tot een grote openluchtgevangenis.
Laat ons niet afwachten. Wij roepen allen die op een directe manier willen strijden tegen dit project van de staat op om zich onder elkaar te organiseren, om te discussiëren over de betekenis van een nieuwe gevangenis, om tegen-informatie te verspreiden, om kleine of grote acties voor te bereiden om de Staat stokken in de willen te steken.
Dat overal kringen van strijd gevormd worden. Dat elke straat, plein, plek zich organiseert om dit belangrijke gevecht te belichamen. De zelfgeorganiseerde en directe strijd is de beste en enige manier om werkelijk te strijden tegen de bouw van deze maxi-bak.
Laten we strijden tegen de bouw van een maxi-gevangenis in Brussel!
Van een maxi-bak...
In Haren, in het noorden van Brussel, wil de staat de grootste gevangenis uit de Belgische geschiedenis bouwen. Die komt bovenop de plannen voor nog negen andere nieuwe gevangenissen. Deze nieuwe maxi-gevangenis zal de staat toelaten om nog meer mensen op te sluiten, in nog meer beveiligde en nog repressievere omstandigheden. De vele revoltes, opstanden en ontsnappingen van de laatste jaren hebben kracht gegeven aan een verlangen naar vrijheid – deze nieuwe betonlaag gevangenisbouw zal proberen dat verlangen te verstikken.
We moeten niet rond de pot draaien: de gevangenis dient om deze maatschappij overeind te houden. En deze maatschappij, dat is een wereld verdeeld in arm en rijk, in heersers en overheersten, in meesters en slaven. Degene die de heilige privé-eigendom schendt, die de wet breekt, die “van het rechte pad” van de berusting afwijkt en revolteert, weet dat hem of haar gevangenis kan te wachten staan.
De nieuwe maxi-gevangenis in Brussel zal dus niets anders zijn dan een zoveelste wapen van de macht om het verlangen naar vrijheid de kop in te drukken en alsmaar meer weigerachtigen achter slot en grendel weg te steken. En of je je er nu aan de binnenkant of aan de buitenkant van bevindt, haar schaduw zal altijd een keten om je nek zijn.
... naar een gevangenis-stad
De maxi-gevangenis in Haren is naar het beeld van wat de macht van Brussel wil maken: de stad omvormen tot een grote openluchtgevangenis. Opwaardering van de wijken om ons te verjagen (zoals in le bas de Saint-Gilles, langs het Kanaal of in Kureghem). Camerabewaking overal en uniformen van alle soort. Militarisering van het openbaar vervoer. Beveiliging van de zakenwijken en de Europese instellingen. De orde moet heersen, iedereen wordt opgeroepen binnen de rangen van de economie en de macht te marcheren. De staat probeert op die manier de woede tegen deze wereld te vermorzelen, het in vraag stellen van een maatschappij die teert op uitbuiting en onderdrukking af te remmen.
Dus, lang leve de opstand!
Elk plan kan verkloot worden, elke nieuwbouw kan gesaboteerd worden, elke macht kan aangevallen worden. De strijd tegen de bouw van deze maxi-gevangenis moet een directe en offensieve strijd zijn. Dat is de enige manier om de bouw daadwerkelijk te verhinderen. We mogen deze strijd aan niemand overlaten of toevertrouwen (partijen, vakbonden,...), ze moet vertrekken vanuit onszelf, vanuit de gevangenen van binnen en van buiten.
De macht wil ons doen geloven dat we niks kunnen doen. Ze doet zich voor als onkwetsbaar. Maar zo is het niet. De macht kan overal waar die concreet wordt aangevallen worden: in haar kantoren, in haar instellingen, in haar uniformen. En dat, deze revolte, hangt alleen maar van onszelf af.
Laten we met al onze krachten, op alle domeinen van het leven, vechten tegen de droom van de macht die ons allemaal gevangenen wil maken. Laten we revolteren tegen alles wat ons probeert op te sluiten.
