In de namiddag komen de eerste flikken toe bij het bezette gebouw. En hun rangen zwellen snel aan. Vanuit het gebouw roepen de bezetters “Flikken, bol het af”; tegenover het gebouw beginnen vele mensen uit de wijk samen te komen. Op het gebouw verschijnen nog spandoeken “Zowel binnen als buiten, moed en kracht voor degenen die vechten” en “Breek de isolatie, solidariteit met de strijd tegen de gevangenis”. De flikken komen nu massaal toe, ze worden beledigd, met water natgespoten, vanuit de menigte aan de overkant van het gebouw vliegen stenen en eieren naar de ordedienaars. Wanneer uiteindelijk tientallen flikken in anti-oproeruitrusting aankomen, beslissen de bezetters op het dak te kruipen. Ze smijten vuurpijlen af en schreeuwen hun woede uit tegen deze wereld van gevangenis en macht. Tegenover het gebouw neemt de vijandigheid tegenover de flikken toe. “Dood aan de smurfen”. De bezetters slagen erin te ontkomen aan wat zich in de ogen van alle aanwezigen aankondigde als een slachtpartij. De bezetting werd ontruimd, maar de flikken zien groen... belachelijk gemaakt, beledigd en ietwat aangevallen, konden ze niet de minste arrestatie verrichten.
De volgende dag gaan de
activiteiten die aangekondigd werden op de uitnodiging verder, maar
dan in open lucht. Pamfletverdelingen in de wijk, informele
discussies, tafel met brochures en boeken en een
anti-gevangenisspandoek op square Albert. 's Avonds wordt een
rapconcert geïmproviseerd onderaan de blokken op de square.
Verschillende rappers jagen hun woorden van revolte door de micro.
Tenslotte schijnt het dat
zondag enkele tientallen mensen opnieuw door de wijk trokken: ze
plakten affiches, spoten de muren vol met slogans tegen de gevangenis
en haar wereld, ze deelden pamfletten uit.
Dit weekend van initiatieven wilde een opening
creëren voor allen die willen vechten tegen de bouw van een
maxi-gevangenis in Brussel en tegen de transformatie van Brussel in
een stad-gevangenis om de rijken, de machtigen, de eurocraten en de
kapitalisten tevreden te stellen. Rebellen van verschillende horizons
hebben elkaar ontmoet op straat, hebben het hoofd geboden aan de druk
van de politie, hebben zich gesolidariseerd met de aan de gang zijnde
strijd, hebben medeplichtigen gesmeed in de spanning van de revolte.
Nu komt het erop aan de oproepen tot strijd in de vier uithoeken van
Brussel te verspreiden, om banden te smeden tussen degenen die zich
niet laten doen en willen strijden tegen de bouw van een nieuwe
gevangenishel. Deze strijd zal niet makkelijk zijn, ze zal alles
nodig hebben: woorden, discussies, initiatieven, bezettingen, acties,
aanvallen tegen de verantwoordelijken en de bouwers van het project
van de maxi-gevangenis, medeplichtigheden tussen rebellen van overal.
Dit weekend heeft aan vele mensen moed gegeven, de vastberadenheid
werd bekrachtigd, de wil werd versterkt, glimlachende en stralende
gezichten, de kracht van de revolte broeit in ons... meer dan ooit
zijn we klaar voor het gevecht!
