dinsdag 30 september 2014

Berichten van wanorde 46

Telecommunicatie onderbroken - Beste klant. Mogelijks heeft u recentelijk problemen ondervonden bij het gebruik van uw mobiele telefoon. Deze technische problemen werden veroorzaakt door een brand.” Zo luidde het berichtje dat telecomoperator Base naar alle geabonneerden stuurde. Begin september zou een datacentrum van Base getroffen zijn geweest door een brand. Daardoor viel alle telecommunicatie uit. Tegen de telecommunicatie die onze banden verminkt en alleen maar dient om ons beter te controleren en uit te buiten, lang leve de dialoog, de horizontale en directe communicatie die niet bemiddeld wordt door instrumenten van de macht. De sabotages tegen de telecominfrastructuren vermenigvuldigen betekent de stem van de meester en de dagelijkse sleur kortsluiten.

Bruxelles ma belle - Met commerciële en prestigeprojecten, alsmaar meer flikken op straat en bewakingscamera’s overal voert de macht haar offensief tegen het Brussel van de onderkant, het Brussel van de onderdrukten en de uitgebuiten. Haar doel is om hen elke neiging tot revolte te ontnemen en hen om te vormen tot gehoorzame slaafjes. Ondanks de omvang van dit offensief zijn er ook tekenen die aanwijzen dat het gevecht nog altijd bezig is. Naar een mooie Brusselse traditie (en niet alleen van hier, laten we dat hopen!) heeft iemand midden augustus de laptop, de Delvaux-handtas en een kostuum gestolen uit de dienstwagen van de eerste minister Elio Di Rupo. De diefstal vond plaats toen Di Rupo naar een fitnesszaal ging op de Kunstlaan. De dieven braken een deur open en sloegen een raam stuk om de inhoud van de koffer mee te graaien. Laten we nog meegeven dat de laatste jaren nog andere embleemfigueren van de macht targets zijn geweest van agressies en diefstallen: de kardinaal Léonard, de minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (tot 2 maal toe), de vicepresident van het Europese parlement (zijn auto werd in de fik gestoken), de minister van Jeugd wiens auto werd gecarjackt...

De ogen van de staat uitsteken - Overal in Brussel is de macht bezig bewakingscamera’s neer te poten en daarmee de stad om te vormen tot één grote openluchtgevangenis. In de pers van de macht lazen we dat er sabotagedaden werden gepleegd tegen het cameranetwerk in het stadscentrum. En als de pers er al iets over egt, dan kan je er bijna zeker van zijn dat deze daden slechts de top van de ijsberg zijn en dat er vele sabotages zijn die het gemunt hebben op de ogen van de staat. Het persartikel in kwestie was zowaar een handleiding voor degenen die zich willen uitleven met dit soort van sabotage, iets wat we alleen maar kunnen aanmoedigen. Het artikel legde uit dat de palen waarop de camera’s bevestigd zijn kunnen opengemaakt worden met speciaal gereedschap (we vermoeden een driehoekssleutel of een pijpsleutel). Aan de binnenkant van de paal bevinden zich de kabels (een voedingskabel van 220 volt met een transfo die de stroom omzet naar 12 volt; en glasvezelkabels voor de informatieoverdracht). Die kabels kunnen doorgeknipt worden of, zoals het geval was op de Vismarkt of aan de Timmerhoutkaai in Brussel, in brand gestoken worden, bijvoorbeeld door de binnenkant van de paal vol te steken met stof en andere brandbaar materiaal en dat vervolgens aan te steken. Het artikel leert ons nog dat er blijkbaar ook flinke burgers zijn, eigenaars van winkels of huizen, die zichzelf aanbieden bij de overheid om openbare bewakingscamera’s op hun gevel te hangen, in de veronderstelling dat het zou bijdragen tot hun eigen veiligheid! Aan ons om het tegendeel te bewijzen.

Over de muur van hippe rijkaards kruipen - De stadsontwikkeling is er min of meer in geslaagd om een muur op te trekken langs het kanaal. Die muur scheidt nu de arme en volks wijk van Molenbeek van het hippe stadscentrum rond de Dansaertwijk. Deze “muur” is erg symbolisch voor de omvorming van Brussel tot een gevangenisstad. Gelukkig zijn er nog altijd mensen die deze muren beklimmen en is er nog altijd verzet tegen het offensief van de macht om eurocraten, rijke bobo’s, jonge ondernemers enzovoort aan te trekken. Zo kwamen in juni en juli winkels op de Dansaertstraat in het vizier van overvallers. Eerst was de trendy bar Barbeton aan de beurt, kort na het einde van een wereldbekermatch. Daarna, die andere uberhippe bar, De Walvis. En nog twee weken later, opnieuw Barbeton. Beide cafés maken deel uit van de “keten” van trendsetter bars van de ondernemer-architect Frédéric Nicolay. De overvallers bedreigden het personeel, namen de inhoud van de kassa en de kluis en sloten de aanwezigen op in de kelder of in de toiletten vooraleer ze weggingen. In de reeks van goed gerichte overvallen is er ook nog die van de winkel Easy M, de dealer van Mac-producten. Daar namen de overvallers niet alleen geld, maar ook een hele hoop I-Pad en I-Phone mee. En het beste van de hele zaak: tot nu toe werd nog niemand opgepakt. Tegenover de rijken, lang leve de proletarische onteigening!

Flikken, bol het af! - In de sociale woonwijk Andromède in Sint-Lambrechts-Woluwe slaagden jongeren er meermaals in om de smurfen te verjagen. Vanaf het invallen de nacht (maar niet alleen) werden politiepatrouilles aangepakt met metalen staven, stenen en fietskettingen. De anti-smurfen beschermden zich door hun gelaat te verbergen achter bivakmutsen of sjaals. Er vonden ook hinderlagen plaats: een vuilniscontainer werd op het midden van de straat in brand gestoken. De politie die ter plekke kwam werd dan bekogeld met stenen. Opstandelingen van alle wijken, laten we de revolte verhevigen!

Geen controle onder rel - In het Gentse liep een controleactie op een tram van de Lijn midden september grondig uit de hand. In plaats van zich te onderwerpen aan de zwartrijderjagers weerden twee jongeren zich hardhandig tegen de controlezucht. Toen de politie erbijgehaald werd, werd die omsingeld, beschimpt, bekogeld en belaagd door zo’n 200 jongeren. De politie kwam uiteindelijk met 20 manschappen ter plekke, spoot pepperspray in het rond om hun hachje te redden en ééntje paradeerde zelfs rond met een machinegeweer. De persverantwoordelijke van De Lijn was niet te spreken over het incident. “Dit kan echt niet,” wist ze te vertellen. Jawel mevrouw, dit kan écht wel, en weet dat vanaf nu iedereen die schoon genoeg heeft van al dat gecontroleer die rel aan het Wilsonplein in het achterhoofd zal houden!

Niet naar school - Het was bijna gelukt. Maar liefst 22 bussen die op 2 september de stelplaats van De Lijn verlieten stonden kort daarna in panne. Er zou iets door hun brandstof gemengd zijn waardoor de dieselmotor het niet meer deed. Jammer genoeg deed De Lijn er alles aan, van het inzetten van controleurs tot het laten uitrijden van half-defecte bussen, om de jongeren toch nog naar de leerkampen te kunnen vervoeren.

Nooit meer gevangenis - In Brussel kon een gevangene ontsnappen toen hij naar het Erasmusziekenhuis werd overgebracht. Hij werd bewaakt door twee cipiers van het veiligheidskorps, maar een medeplichtige schoot hem te hulp bij het buitenkomen uit het ziekenhuis. De revolver in zijn hand zorgde voor de nodige overtuigingskracht en beide konden ontkomen.
In Hasselt probeerden twee gevangenen te ontkomen door vanop de binnenplaats op het dak van de werkplaats te kruipen. Eén van de gevangenen klom tot over de aanpalende omheiningsmuur en sprong vier meter naar beneden, recht in de detectiezone. Zijn kompaan waagde de sprong niet en gaf zich over. Volgens de gevangenisdirectie was dit de allereerste ontsnappingspoging uit de zwaarbewaakte nieuwe gevangenis van Hasselt. Eentje is geentje, zeggen wij dan.