Dra komt daar de lente aan, een nieuw begin, dat zeggen ze. De zachte wind, een schuchter blad, geur van ‘t jonge gras en bloemen. Het hart dat zich ontdooit, verwarmt en liefde zoekt. Dat is wat ze zeggen. Over de lente, wanneer de wereld weer begint te bloeien.
Ik, ook ik, ik spreek mijn liefde uit.
Ja, ik wil.
De vrijheid.
Te zijn wie ik ben, zonder iemand die me zegt wie ik zou moeten zijn. Zonder iemand die me wijsmaakt dat ik iets anders ben dan wat ik denk van mezelf. Leven zonder bazen en bevelen, zonder boeken vol gehoorzaamheid. Zijn zonder maskers, zonder bedrog. Zonder achterbaks gespeel.
Gaan waarheen ik wil, zien wie ik wens te zien. Een wereld zonder grenzen, zonder kooien. Zonder rijken die zich vetmesten op de rest, zonder al diegenen die beslissen over een ander zijn lot.
Ik wil.
Voelen dat ik leef, gelukkig leef.
Wil de vrijheid te leven niet als slaaf, en daarvoor vecht ik.
Voor een leven, waarin ik mezelf niet hoef weg te geven.
Zoek naar manieren om bazen te ontsieren, probeer niemand nog mijn onderdrukking toe te staan. De pijn van vernedering om te smeden tot een kruis en boog, opdat ze zullen stoppen met mij klein te maken.
Ik weiger de woorden die mij vermoorden, de concurrentie die me walgen doet. Weiger het spel dat draait om spotlights en om winnen, enkel zij die mij intact laten kan ik nog beminnen.
En dus ik bouw, ik breek, ik zoek, forceer een weg. Ik vind, verlies, ik hoop, ik val. Maar altijd, op een dag, sta ik daar weer, rechtuit en met een zingend hart. Ik zing de wil tot vrijheid, droom haar te omhelzen, te overladen met mijn kussen van geluk. Lang genoeg van ’t harde leven, koester ik een droom en voed haar dag op dag. Een warme droom, en zacht, zo zacht...
Ik wil de vrijheid.
En daarvoor vecht ik.
Zoek naar kameraden die willen vechten voor een droom, er valt zoveel te winnen. Naar zij die niet meer aanvaarden wat er met hen gebeurt en anderen in de ogen kijken. Durf jij nog te dromen? Ik denk na over de wapens die ik kan gebruiken, de manieren waarop we kunnen strijden. Gooi een steen doorheen de etalages van de wereld, verspreid ideeën, weet waarom ik het doe. En hoop, en daarvoor vecht ik, dat de ontpoppende vlinders zich verspreiden overal, want er valt zoveel te winnen.
Nooit meer slaaf te zijn, ja, ik wil. De vrijheid minnend, ik wil, ik wil, ik wil!
