donderdag 8 april 2010

Over Dirk en John Bontinck en zo veel meer…

Honderden exemplaren van deze tekst werden op 18 februari verspreid in brievenbussen in Sint-Denijs-Westrem. Daar woont immers (in een heuse villa uiteraard) een van de architecten (Dirk Bontinck) die de plannen heeft getekend voor het nieuwe gesloten centrum in Steenokkerzeel.


Hoi, uw buurman ontwerpt kooien voor mensen zonder papieren

Dit louter informatieve schrijven betreft de heer Dirk Bontinck (wonende te pleispark 3 in Sint-Denijs-Westrem) en z'n broer John Bontinck. Deze twee architecten hebben er doodleuk voor gekozen het nieuwe gesloten centrum voor mensen zonder papieren in Steenokkerzeel te ontwerpen. Aangezien we een fundamenteel probleem hebben met dit gesloten centrum, zoals met alle gevangenissen, hebben we ook een fundamenteel probleem met de keuze van beide heren hier een aardige cent aan te verdienen.
Noem wat volgt laster als je wil, maar met reden! Smeerlappen zijn het...
Die verdomde arrogantie waarmee ze boven hun bureau beslissen over mensenlevens. Die ijzige kalmte waarmee ze in hun warm kantoor, vanuit hun leren zetel, hun hoofd buigen over hoe de meest efficiënte gevangenis er moet uitzien. Hoe mensen technisch gezien het best geïsoleerd kunnen worden, in de val gezet kunnen worden, gebroken kunnen worden.

Vlak naast de luchthaven van Zaventem worden op dit moment de betonnen structuren opgetrokken van wat een nieuw gesloten centrum moet worden. Eens de laatste steen gelegd zal het gebouw moeilijk te onderscheiden vallen van een gevangenis. Individuele cellen, tralies en prikkeldraad om mensen zonder papieren in op te sluiten en te isoleren. Voor diegenen die weldra gedeporteerd moeten worden, omdat ze in die periode wel vaker eens van zich afbijten, of gewoonweg voor zij die constant van zich afbijten, in opstand komen en op die manier een probleem vormen voor de goede gang van zaken van opsluiting en deportaties. Net zoals alle andere open en gesloten centra heeft de regering deze plek nodig om het migratiebeleid te kunnen blijven voeren.
Maar weet je wat? Dat migratiebeleid is het probleem niet. Niet op zich. Het is immers logisch dat een maatschappij die onophoudelijk de kapitalistische droom najaagt de ongewensten buitenstampt. Het is immers logisch dat in een samenleving waarin onze toekomst enkel denkbaar is binnen de voor ons opgestelde hekken van werk, carriere, gezin, huisje, tuintje de gevangenissen als championnen uit de grond schieten, voor iedereen die niet kan of wil meeschuifelen op het ritme van deze normaliteit.
Dus deze samenleving is het probleem. En voor deze samenleving zijn wij een probleem. Hachelijke situatie.

Ja, onze dromen gaan een geheel andere richting uit. Ja, we willen niet liever dan veel van het oude achter ons te laten om in staat te zijn het eens over vrijheid te hebben. En dan hebben we het niet over de vrijheid die je beloofd wordt door een reclamebord, en die de verkoop van blikjes cola of gsm's de lucht in moet duwen. Dan hebben we het over een sprong in het onbekende, waarin de controle over onze levens enkel nog aan onszelf behoort. Een sprong die in essentie elke vorm van onderdrukking wil uitsluiten.
Ja kan ons idealistische dromers noemen, naïeve nietsnutten of zweverige boomknuffelaars. De waarheid is dat onze dromen ons regelrecht in conflict brengen met de samenleving waarin het wel okee gevonden wordt dat mensen uitgebuit en opgesloten worden, en met iedereen die de keuze maakt hier zijn of haar steentje aan bij te dragen. En we zijn er klaar voor dit conflict aan te gaan.

Dat brengt ons dan eindelijk terug bij de oorspronkelijke aanleiding van dit pamflet. Dit brengt ons terug bij het nieuwe gesloten centrum. Raad eens wie voor deze gevangenis de plannen hebben uitgetekend? Jawel! Uw buurman Dirk en diens broer John Bontinck.
Maar wat willen we daar nu mee zeggen? Dat we hen onder luid boe-geroep best zo snel mogelijk publiekelijk terechtstellen op het dorpsplein? Nu, je moet vooral doen waar je zin in hebt. Maar dat is het punt niet. Het punt is dat alles wat we rondom ons zien gebeuren er niet zomaar komt. Mensen maken keuzes. De keuze om mee aan gevangenissen te bouwen, de keuze om mensen onder de knoet te houden op het werk of thuis, of de keuze om net geen enkele keuze te maken en je hierachter te verschuilen om toch maar niet te hoeven denken, laat staan handelen tegen de stroom in. De heren Bontinck hebben de keuze gemaakt om er mede voor te zorgen dat deze nieuwe kerkers in Zaventem zullen bestaan, en daarom, omwille van die keuze, zijn het klootzakken. Want het spreekt. Zij bevestigen hiermee dat de miserie van mensen hun geen barst kan schelen en dat ze, als het even kan, er verdomme nog geld aan willen verdienen ook. Wij maken de keuze hen dit bijzonder kwalijk te nemen.

We wensen de broertjes Bontinck toe dat ze in de toekomst even rustig mogen slapen als de mensen die opgesloten worden in hun gebouwen...



Dirk Bontinck: zaakvoerder
Pleispark 3, 9051 Sint-Denijs-Westrem
Tel: 09/222 01 03
dirk.bontinck@cytec.com


John Bontinck: zaakvoerder
john@bontinck.biz


Bontinck cbva
Kortrijksesteenweg 1092
B-9051 Sint-Denijs-Westrem
Tel: 09/225 01 74
Fax: 09/225 64 14