Download hier nummer 6 van Buiten Dienst in PDF.
Gesloten centrum voor illegalen, Steenokkerzeel, op 15 kilometer van Brussel. Vier sans-papiers steken rond 9u ’s avonds gelijktijdig hun cellen in brand. Een hele vleugel wordt ontruimd en zo’n veertig gevangenen worden geëvacueerd. De politie komt massaal ter plaatse om een mogelijke uitbreiding van de revolte of een ontsnapping met de matrak in de hand te voorkomen.
In tijden waarin men het ware karakter der dingen denkt te kunnen verhullen met valse woorden, is een eerste stap misschien om een kat een kat te noemen. Want in tegenstelling tot wat momenteel bij de media in zwang lijkt te geraken, is een gesloten centrum voor illegalen geen opvangcentrum voor vluchtelingen. Een gesloten centrum is een gevangenis waar mensen die niet over de vereiste verblijfspapieren beschikken, worden opgesloten in afwachting van hun gedwongen uitwijzing. En eigenlijk verhullen zelfs deze woorden de ware aard van deze centra. In andere tijden was er misschien minder schroom om een plek waar mensen om administratieve redenen worden gevangengezet en gedwongen naar een andere plaats, een ander land getransporteerd worden simpelweg een deportatiekamp te noemen. Om mensen die de celdeuren op slot doen, gevangenen onder de knoet houden en terroriseren niet begeleiders of sociale assistenten te noemen, maar simpelweg cipiers of kampbewakers.
Net zoals in augustus 2008 toen twee vleugels van het gesloten centrum in Steenokkerzeel door gevangenen in brand gestoken werden, brachten de opstandelingen van nu de enige mogelijke kritiek van deze kampen in de praktijk: hun vernietiging. De gesloten centra kunnen niet verbeterd of hervormd worden, hun karakter zal altijd dat van een detentiekamp blijven, een misdadige aanfluiting van de menselijke vrijheid en een ketting aan het been van éénieder die wil vechten voor vrijheid en solidariteit. Het vurige geweld van deze revolte is juist omdat dit geweld bevrijdend is, omdat het vrijmaakt en de structuren van de opsluiting probeert te vernielen. En daarmee staat het in schril contrast met een dagelijkse geweld van deze maatschappij die mensen opsluit en kapotmaakt in kampen, gevangenissen, centra, kerken, families.
Naast het bestaande gesloten centrum in Steenokkerzeel bouwt de Staat momenteel een nieuw gesloten centrum dat speciaal ontworpen en bedoeld is om dit soort opstanden de kop in te drukken. Al maandenlang is er in de straat een strijd tegen deze bouw aan de gang. Onze solidariteit met de revolte van die vier individuen in Steenokkerzeel is dan ook het verderzetten van de strijd tegen de gesloten centra, bestaand of in aanbouw. De revolte in Steenokkerzeel is een uitnodiging voor éénieder die wil vechten tegen de uitsluitingspolitiek, tegen deportatie en gesloten centra om de strijd op te voeren. Om hier en nu, met alle middelen die je gepast acht, stokken in de wielen te steken van alle mensen, bedrijven en instellingen die deze weerzinwekkende gesloten centra doen bestaan.
