De grote mis in de Basiliek van Koekelberg werd verstoord
Sinds enkele maanden krijgt de katholieke kerk een zekere aandacht. Overal in de wereld en ook in België komen schandalen van verkrachtingen en seksueel misbruik van kinderen door priesters aan het licht. Aan het hoofd van deze kerk in België staat de aartsbisschop Léonard die uitblinkt met zijn homofobe, seksistische en conservatieve uitspraken. In de katholieke kerk zoals in alle religies ligt vooral hun macht de prekers en hoeders van de kudde aan het hart, en niet het welzijn van hun volgelingen. Hoewel we gedegouteerd zijn door de misbruiken en het geweld binnen de religieuze gemeenschappen die bij tijd en stond aan het licht komen of gewoon openlijk plaatsvinden, komen wij in opstand tegen de religie zelf, tegen alle religies. Want wij weten dat religie berusting en gehoorzaamheid (vijanden van de vrijheid) verspreidt, dat religie de uitbuiting van de mens door de mens ondersteunt en dat religie oorlog voert tegen allen die zich niet schikken naar de regels van de heilige boeken en instellingen. Daarom dat wij altijd aan de zijde zullen staan van diegenen die proberen om de religieuze dogma’s, de heilige verboden en de onderdrukking door de religieuze gemeenschappen af te werpen.
Op donderdag 24 juni heeft een kleine groep mensen de grote mis in de Basiliek van Koekelberg (Brussel) verstoord waar op dat moment meer dan zeventig priesters aanwezig waren. De aartsbisschop kon er op dat moment jammer genoeg niet bij zijn, maar dat heeft de verstoorders niet tegengehouden om eventjes het heilige en stille verloop van de eucharistie te verbrodden. Terwijl ze slogans riepen, gebruikten ze rood kleurmiddel om een wijwatervat te besmeuren en smeten ze condooms gevuld met shampoo over de banken van de gelovigen. Toen ze de kerk die vijandig stond tegenover hun interventie verlieten, werden twee heliumballonnen waaraan alarmen hingen opgelaten. De ballonnen nestelden zich aan het dak van de kerk en lieten hun zachte melodie nog lang na deze snelle verschijning doorklinken. De onderstaande tekst werd boven de hoofden van de massa in de lucht gegooid:
Mijn lichaam wil ik voelen en bevredigen, luisteren naar zijn noden, zijn verlangens en zijn kreten van nood. Want het zijn de mijne.
Als ik honger heb, zal ik niet knielen en niet bidden om verlossing, zal ik niet wachten op het paradijs. Ik verafschuw de honger, de koude en het lijden en daarom zal ik stelen, uit de winkels, uit de kerken, van de rijken.
Als ik me aangetrokken voel tot iemand van hetzelfde geslacht, dan zal ik niet gaan biechten en gaan boetedoen, zal ik me niet schamen voor mijn liefde en mijn lust. Maar ik zal genieten en in geilheid proeven van mijn lichaam en van dat van mijn geliefde.
Als ik geen baby wil en toch zwanger ben, zal ik me niet schuldig voelen en me proberen te verbergen voor de ogen van één of andere god. Maar ik zal, als ik dat wil, de vrucht van mijn lichaam verwijderen en in harmonie leven met mijn beslissing over mijn toekomst.
Neen, ik zal niet smeken, ik zal niet bidden, simpelweg ik wil geen genade noch vergeving. Mijn leven, ligt in mijn eigen hand en niemand is mijn vernedering waardig.
Want ik heb een hoofd, en daarmee kan ik denken. Ik heb een lichaam, en daarmee kan ik voelen. Ik kan mezelf zijn, mijn eigen gedachten vormen, mijn eigen weg bepalen. Ik heb de bijbel, al de heilige boeken en wetteksten in brand gestoken met de zwavel van mijn individualiteit.
En daarmee kan ik nu dromen en vecht ik tegen alles wat mijn zinnebeelden verstikt. Ik kan genieten van mijn lichaam en mijn erotische fantasie. Ik wil niet trouwen, nooit. Maar ik wil wel kussen en vrijen, veel. Relaties aangaan gefundeerd op vrijheid, die berusten op een wederzijdse kennis van verlangens en ideeën, niet op de tralies van de verplichte eeuwige verbintenis.
Vandaag ben ik hier gekomen, om uw woorden te blokkeren. Omdat ik uw leugens over goden, duivels en paradijzen niet aanvaard. Ik aanvaard de dodelijke ziekte niet die u verspreidt, de ketens die u smeedt, de macht waarvan u zich bedient en profiteert, de hypocrisie waarmee u uw daden en die van uw soortgenoten toedekt, het bloed waarmee u kerken en paleizen bouwt, de talloze oorlogen die u voerde en blijft voeren in naam van een dode christus en een autoritaire god. Ik aanvaard geen verzinsels die anderen gebruiken om mensen te kooien en te vernietigen.
Ik ben vandaag gekomen om één van deze prekers, monseigneur Léonard, in het gezicht te spuwen. Want het is wel degelijk zijn giftige adem die de onderwerping van de vrouw verspreidt in boeken, die het gelovige koor tegen abortus versterkt, die nu aan het hoofd staat van deze rottende institutie.
Ja, ik zondig, en ik schreeuw het uit. ’t Is niet de duivel die me ertoe verleidt, doch wel het hete bloed dat in mijn eigen lichaam kookt, en mijn eigen denken dat ik elke dag weer vorm met wat ik zie, ervaar, hoor, lees en voel. Religie is een doodsteek voor het leven, àlle religies, en al haar verspreiders zijn er verantwoordelijk voor.
Ik ben niet bang voor de woorden van een zielige smerige vent. Zal me niet neerleggen bij deze agressies op mijn zijn, niet vanuit religies, noch vanuit deze wereld die permanent zwanger is van onderdrukking. Weiger dit spel te spelen. En zo dans ik op het ritme van mijn leven, het ritme van de revoltie die de symfoniën van de dood veracht.
In naam van mezelf.
