[Overgenomen uit een poster die in de dagen na de arrestaties op de muren van de steden geplakt werd...]
"De aanval op het politiecommissariaat in de Marollen waarvan onze vier kameraden beschuldigd worden steunen we volledig en vinden we uiteindelijk niet meer dan logisch. We herkennen er onszelf in. Niet op de eerste plaats omdat we altijd tegen flikken zullen zijn, maar omdat deze aanval zich inschrijft in een spanning die al een hele tijd aanwezig is in Brussel, en waarin mensen zich meer en meer richten tegen datgene dat hen de kop probeert in te drukken. Tegen datgene dat hen uitbuit, controleert of gevangen zet. Een spanning die zich ook elders, en niet in het minst in de gevangenissen en gesloten centra over heel België laat voelen. Het is dan ook in die spanning dat de strijd tegen gesloten centra en gevangenissen van de laatste jaren en de specifieke betoging van 1 oktober zich heeft ingeschreven. En dat zullen we nooit vergeten in onze solidariteit met degenen die door de staat van ons weg worden gerukt. Er waren op 1 oktober veel mensen bereid om de straten in te gaan voor wat ze in geloven, of op z’n minst om te vechten tegen datgene dat hun dromen onmogelijk maakt. En dat zullen ze blijven doen. Dat zullen wij blijven doen.
Want het zijn onze dromen die vorm geven aan het gevecht dat we voeren. Het zijn onze dromen die gevangen kameraden uit de opgelegde isolatie sleuren.
Voor niets minder dan een wereld zonder gevangenissen of gesloten centra. Voor niets minder dan een grenzeloze strijd tegen alles dat het ons hier en nu onmogelijk maakt om te proeven van vrijheid.
Voor de anarchie."
