zondag 1 mei 2011

edito nummer 15

Buiten Dienst 15 downloaden

Hoe lang is het nu al aan de gang, daar in het noorden van Afrika en het Nabije Oosten? Hoeveel weken zijn er ondertussen al verstreken sinds eerst in Tunesiƫ en Egypte een opstand is begonnen tegen de gehate regimes en een leven dat teveel op een gevangenis leek? En die dan verder is getrokken naar Libiƫ, Bahrein, Iran, Marokko en ...
Of misschien is de vraag niet juist gesteld en gaat het niet zozeer over 'hoelang' maar over 'wat' er daar nog altijd aan het gebeuren is. En het is geen gemakkelijke vraag. Het antwoord kunnen we vaak alleen maar proberen bij elkaar te puzzelen uit al de uittreksels en verdraaiingen die ze ons hier met hun kranten proberen te verkopen. Maar over tenminste een deel van het antwoord kunnen we ongetwijfeld zeker zijn: er zijn nog altijd mensen aan het vechten met niks minder dan hun leven als inzet. En velen van hen worden vervolgd, gefolterd en vermoord, voor niks minder dan hun moed en wil om zo veel omver te smijten. Er is een oorlog aan het woeden. En wat achter het televisiescherm misschien soms zo ver weg lijkt, is op vele plaatsen bloederige realiteit.
En toch verstoppen we ons nog al te vaak achter elk mogelijk muurtje dat we vinden. Er wordt door iedereen die zich een beetje belangrijk voelt volop gepredikt en geanalyseerd, vanuit het grootbekse boek van de westerse beschaving en democratie. Aan het onnozele kleine broertje die nu ook de weg naar de vooruitgang heeft gevonden worden arrogante schouderklopjes gegeven. . “Goed bezig jongens, nu zijn jullie misschien ook klaar voor de grote omwenteling die wij al 150 jaar achter de rug hebben”. Hier is een tekort aan fantasie duidelijk niet het basisprobleem.
Of zou je misschien echt voor dit hier vechten? In een situatie waar alles op het spel staat, waar opeens alles mogelijk is, zou je dan hiervoor kiezen? Voor een leven zoals je het nu hebt? En het argument: “Maar vergeleken met andere toestanden hebben we het toch goed hier”, telt niet. Telt nooit. Omdat het alleen maar bevestigt dat de angst te groot is om de dromen mogelijkheden te laten zijn. En dat is de grootste schaduw die we moeten overstijgen.