Betogingen - In vele Syrische steden volgen de wekelijkse betogingen elkaar sinds 15 maart op. Telkens brengen ze duizenden mensen op straat. Bijna altijd volgen er confrontaties met het leger. Tijdens de aan de gang zijnde revolte, werden reeds meer dan 3000 tegenstanders van het regime vermoord door het leger en de ordetroepen van het regime van Assad. Meermaals mondden de betogingen uit op het in brand steken van officiële gebouwen, kantoren van de machtspartij Baath, commerciële eigendommen van het regime en politiekantoren zoals in Hama, Deera, Banias en Homs.
Volharding - De begrafenissen van de vermoorde tegenstanders zijn niet alleen maar momenten van rouw, maar ook sterke momenten van revolte. De tranen gaan samen met gesloten vuisten; telkens en ondanks de bloedige repressie wordt de onwrikbare wil om verder te strijden bevestigd met kreten als "Wij willen de vrijheid", "Het volk wil de val van het regime" en "Wij gaan Assad ophangen".
Gewapende weerstand - Sinds het begin van de revolte in Syrië (en ook reeds in de jaren daarvoor trouwens), voeren kleine gewapende groeperingen gewapende acties uit tegen het regime en de ordetroepen. Daarbij werden in de loop van de voorbije maanden meerdere kopstukken van het regime, gekende folteraars en directe verantwoordelijken van de repressie gedood. De laatste weken lijkt de gewapende weerstand zich gevoelig uit te breiden. Alsmaar meer deserteurs van het leger scharen zich aan de zijde van de opstand. De gewapende acties zijn vooral gericht tegen de officieren van het leger en de militaire structuren, zoals blokkadeposten en opslagdepots. Op 16 november vond er een grootschalige aanval met mortieren en bazooka's plaats tegen de gebouwen van de Syrische veiligheidsdienst in Damas. De gebouwen werden volledig verwoest, een poging tot bevrijding van honderden gevangenen die in gebouwen daar vlakbij vastgehouden worden, kon jammer genoeg verijdeld worden.
Huurlingen - Het Syrische regime doet al maandenlang beroep op Iran en de islamistische organisatie Hezbollah (vooral actief in buurland Libanon) om huurlingen te leveren die bereid zijn om te schieten op de betogers. Tientallen militanten van Hezbollah en van de elite-gardes van Iran staken onder het welwillende oog van de douanes de grenzen over om het regime van Assad te dienen en te verdedigen tegen de opstand. Dat is des te ironischer daar Assad niet ophoudt met te beweren dat de revolte aangestookt wordt door islamisten. Het is trouwens niet zelden dat er op betogingen slogans gescandeerd worden zoals "Noch Broeders, noch Salafisten" (de "Broeders" verwijzen naar de organisatie van de Moslimbroeders die het nu in Egypte op een akkoordje gegooid hebben met de legerleiding die opnieuw op betogers, stakers en rebellen laat schieten).
