Ik spuw op de Belgische vlag. Ik spuw, want die vlag is gedrenkt in het bloed van mijn broeders en zusters, uit het verleden en van vandaag, die gemassacreerd, gefolterd, opgesloten, verhongerd, uitgebuit werden in naam van de belangen van de Belgische Staat.
Ik spuw op de Vlaamse vlag, want haar ranzige nationalisme doet me kokhalzen. Dat nationalisme dat de waarden van Orde en Arbeid voorstaat, de jacht op immigranten, op ‘afwijkenden’, op rebellen organiseert. Dat allen probeert in te lijven, de rijke zowel als de arme, de baas zowel als de werker, de bureaucraat en de werkloze, allemaal tesamen in éénzelfde nationale identiteit, allemaal tesamen tegen ‘de anderen’, allen voor de Macht van de Natie en de bescherming van haar Waarden. Net zoals het racisme, is het nationalisme het antigif tegen het virus van het sociale gevecht, van de strijd voor de emancipatie en de vernietiging van de macht.
Ik spuw op de Franstalige vlag, want het is weer een vlag van de politiek. Ik spuw erop, want ik walg van alle politiekers van alle kleuren, van alle bazen, van alle industriëlen, van alle machthebbers. Omdat er tussen zij en ik slechts de strijd op leven en dood kan zijn – zij voor hun zelfbehoud, ik om hun macht te vernietigen en de vrijheid te veroveren.
Ik spuw op alle nationale vlaggen, want overal waar de nationale vlag gehesen wordt, is de onderdrukking thuis. Het is de vlag die wappert boven gevangenissen, militaire kazernes, politiekantoren, grensposten. Alle instellingen die mijn leven en de vrijheid verstikken zijn versierd met nationale vlaggen. En zoals je nu ziet in Tunesië, Egypte of Libië: tijdens opstanden is de verschijning van de nationale vlag altijd het voorteken van een nieuw regime, van nieuwe macht, van nieuwe uitbuiting.
Maar ik spuw ook op allen die achter de nationale vlaggen aanhollen. Die in de pas van het nationale volkslied marcheren, die oorlog voeren in naam van de natie, die trots zijn om de belangen van ‘hun’ natie, ‘hun’ gemeenschap te dienen. Ik spuw op al deze blinde en gehoorzame soldaten die de belangen van de macht verdedigen. En moge het duidelijk zijn: het kan mij niet schelen of die macht beweert Belgisch, Vlaams, Marokkaans, Waals, Palestijns, Turks, Europeaans, Afrikaans of Mondiaal te zijn. Ik spuw op alle vlaggen, want ik spuw op alle macht, op alle autoriteit.
Ik spuw op alle vlaggen, want mijn kreet van leven, mijn kreet van revolte, dat is de anarchie, dat is de vrijheid die wet noch grens kent.
