zaterdag 7 januari 2012

Wanneer de Mivb staakt…


Hoe vaak lag Brussel de laatste maanden al niet half plat? We zouden het al niet meer kunnen zeggen. Ik schep er bijzonder veel plezier in wanneer de dagelijkse routine verlamd wordt, wanneer de zotte wedren van de economie stilgelegd wordt. En begrijp me ook niet verkeerd: wanneer het werk gestaakt wordt, ben ik de eerste om te zeggen dat daar een gelegenheid kan zijn om de mogelijkheid tot directe strijd tegen alle bazen af te tasten. Maar...

Ze hebben stenen naar de metro’s en trams gegooid, staking.

Ze heeft me beledigd tijdens een ticketcontrole, staking.

Ze weigeren te betalen, staking.

Toen ze opstapte, heeft ze me aangevallen omdat ik haar vroeg haar ticket te ontwaarden, staking.

En wanneer de Mivb toegangspoortjes plaatst en zo het leven van degenen die geen ticket hebben of nooit zullen willen hebben bemoeilijkt, wat doen de vakbonden dan? Wanneer de Mivb eens te meer het tarief verhoogt? Wanneer de Mivb alles in het werk stelt om haar overeenkomsten met de politie te respecteren en de razzia’s tegen mensen zonder papieren, voortvluchtigen, gezochte of geseinde personen te vergemakkelijken? Niets. Of erger nog, applaus.

Ja, ik ben van goede wil. Je hebt een job bij de Mivb en da’s klote. Begrepen.

Maar ben je zo verschillend van de Mivb en haar beleid als je met stakingen en werkonderbrekingen vecht voor exact hetzelfde als wat jullie directie wilt, het is te zeggen: veiligheid, verhoging van controle, orde ten alle prijze? Alles bij elkaar genomen gaat het dus eerder over stakingen om de bestaande orde te verdedigen dan over sociale strijd.

Hoe meer jullie je gaan gedragen zoals cipiers zich in hun zogenaamde armworsteling met de gevangenisdirecties gedragen ten opzichte van de gevangenen, hoe meer jullie zullen botsen op een verspreide vijandelijkheid in de straten, in de ondergrondse gangen van deze alsmaar kwadere stad, in de wagons die ons vervoeren, wij, voer voor de economie en de controle.

Willen jullie een gevangenis voor ons allemaal, de gevangenis van het openbaar vervoer met haar cipiers, haar cameras, haar controles, haar omgeving die zowel geest als lichaam onderdrukt? Wees dan voorbereid om je te verdedigen tegen gevangenen die tot alles bereid zijn om de kooien te verwoesten en hun vrijheid te veroveren.