Midden juni weigerden een dertigtal gevangenen om terug naar de cellen te gaan na de wandeling. Daarop volgden eerst gevechten met de cipiers en vervolgens met de interventie-eenheden van de federale politie. Pas tegen 22u werd de doodse orde hersteld. Ondertussen waren de gevangenen al begonnen met de enige mogelijke hervorming van de gevangenis: de vernietiging ervan. Hekken, meubilair, camera’s,... werden kapotgeslagen en een beginnende brand begeleidde de eisen van de gevangenen, die vitale noden onder woorden brachten. De directie weigerde evenwel om op hun eisen zoals minder wachttijd voor bezoekers, meer wandeling, meer faciliteiten in de cellen,... in te gaan. De pers, degoutant als altijd, vond het gepast om die eisen te omschrijven als: “de gevangenen van Brugge willen een luxe-gevangenis”. Daarnaast haastte Laurent Sempot, adjunct van de baas van de Belgische gevangenissen Hans Meurisse, zich om de opstand te veroordelen. Hij vergat ook niet om alle gevangenen nog eens aan te manen om te berusten en te aanvaarden wat bovenaan beslist wordt.
Solidair met degenen die in opstand komen tegen deze gevangeniswereld, zowel binnen als buiten. Laten we elke gelegenheid aangrijpen om aan de journalisten, die lakeien van de macht, en aan de verantwoordelijken van de gevangenis, de stront terug te voederen die uit hun bakkes komt.
