De rijken en machtigen
kennen geen schaamte. De ware aard van deze maatschappij laat zich
weer van haar beste kant zien. Nadat er duizenden mensen bij Ford
werden ontslagen, is nu Arcelor Mittal aan de beurt. Er was blijkbaar
ergens anders meer geld te vinden…
In de laatste jaren is het
mantra in Europa: besparen. Om zoals zij zeggen “de economie” tot
rust te brengen. En in een poging om deze nieuwe maatregelen door
onze strot te rammen en wat samenhorigheid te creëren, spraken
allerhande politiekers ons toe met slogans dat we allemaal een
steentje moesten bijdragen om door deze moeilijke tijden te geraken.
Dat we samen sterk staan, allemaal overgoten met wat nationale trots
om dat gevoel van “wij” te creëren. Maar het werd maar al te
snel duidelijk wie die stenen moesten bijdragen. Zoals we
overduidelijk in de straten van Griekenland en Spanje hebben gezien.
Waar ineens duizenden mensen niet meer nodig waren voor de economie
en dus maar beter kunnen wegrotten. Tijdens heel het verhaal van de
crisis moesten de rijken niet alleen bijna niet inleveren, ze hebben
nog nooit zoveel winst gemaakt. Grote bedrijven en banken hebben in
de laatste jaren record winsten behaald. Om de situatie onder
controle te houden is er een heel offensief aan de gang. Naast het
politieke gekakel om mensen de situatie te laten accepteren, wordt
maar al te graag de eeuwenoude tactiek van de terreur/angst gebruikt.
Want de machtigen willen helemaal niet dat hun rijkdom en macht
gevaar zouden kunnen lopen. Dus waar de pacificatie niet werkt, komt
de harde repressie kijken.
Steeds meer en meer mensen
worden in een uniform gestopt om ons op een of andere manier te
controleren. Het is een vieze ontwikkeling die we hier ontplooid zien
worden. Langs de ene kant worden duizenden mensen ontslaan,
weggeworpen en aan de andere kant worden er massa’s mensen
aangenomen om te controleren of de anderen niet buiten de lijntjes
kleuren. Een heel leger controleurs van de RVA en konsoorten zijn hun
jacht beginnen opvoeren op de werklozen, om te zien wie van hun er
“recht” heeft op het hongerloon dat gegeven wordt aan de
werklozen. Om te zien of er niet iemand wat te veel krijgt, worden
huizen binnen gevallen, levens omgespit op zoek naar die aanduiding
dat er wat “te veel” gekregen is. En als er iemand in hun net
valt wordt deze persoon genadeloos dieper de verdoemenis in geduwd.
Het aantal mensen dat niet
langer nodig en wenselijk zijn voor deze maatschappij groeit
dagelijks. Er valt ook moeilijk naast te kijken dat er steeds meer
mensen op straat leven. En tegelijkertijd wordt er gesproken over
stadsvernieuwing en het opfleuren van wijken... achter de bloemetjes
die ons in het gezicht worden geduwd zijn de dorens goed voelbaar.
Steeds meer lofts en luxewoningen, arme mensen worden met “lichte”
druk de stad uit geduwd onder het mom van de sociale mix. Mensen
kunnen de huur niet langer betalen, de winkel om de hoek wordt te
duur, enz. Ook het openbaar vervoer is een goed voorbeeld. Daar
proberen ze er een echte oorlogszone van te maken voor al diegenen
die geen ticketje hebben gekocht. Allemaal gesteund door steeds meer
en agressievere flikken op straat. De bouw van nieuwe gevangenissen
om steeds meer mensen in een kooitje te kunnen steken. Allemaal om er
voor te zorgen dat iedereen zijn situatie accepteert.
