We zijn niet met de
dictatuur,
noch met de oppositie,
we zijn met de vrijheid.
De macht zal altijd haar
best doen om niet alleen de revolutie zelf te massacreren, maar ook
haar geest. Ze zal er echter nooit in slagen die uit te roeien. De
revolutionaire geest zal altijd op een onvoorzien moment weer
oplaaien.
In 2011 heeft deze geest
in Tunesië de harten van de onderdrukten in lichterlaaie gezet om
daarna politiekantoren, gevangenissen, rechtbanken, de macht van Ben
Ali te vernietigen. Deze geest die geen grenzen erkent heeft
vervolgens miljoenen mensen in andere landen bezield en aangemoedigd.
Ook in Syrië, waar een
bevolking die er genoeg van heeft angst te hebben en naar vrijheid
verlangt, in opstand is gekomen om een einde te maken aan veertig
jaar regime van de familie al-Assad. Bashar al-Assad antwoordde
daarop met slachtpartijen en tijdens het conflict zijn andere machten
zich ermee beginnen bemoeien: Iran, Hezbollah, de Golfstaten,
Westerse machten, de Moslimbroeders, Al Qaida...
De wreedheid van de
verdedigers van Bashar en het vuile sectaire spelletje van alle
machten die op het terrein aanwezig zijn, hebben een situatie
gecreëerd die lijkt op een wanhopige spiraal van burgeroorlog. Maar
zelfs in die bloederige gevechten zijn er mensen die blijven vechten,
niet om de huidige macht door hun eigen macht te vervangen, maar voor
niets minder dan de vrijheid. Wij zijn solidair met die rebellen.
